Pages

Thursday 12 December 2013

Έξω ο ρατσισμός απ' το μυαλό μας



Πού είναι οι Αφρικανοί αδερφοί μας;
Τους γνωρίσαμε σε συναυλίες, κλαμπ στην καθημερινή κυκλοφορία μας στους δρόμους και τις πλατείες της Αθήνας όπου διασταυρώθηκαν οι ματιές μας, οι διαδρομές μας, και οι χοροί μας. Για όσες και όσους έχουμε συνυπάρξει με τους Αφρικανούς αδερφούς μας στο χώρο της ρέγγε μουσικής σκηνής τα προηγούμενα χρόνια, η απουσία τους σήμερα είναι πολύ αισθητή. 
Πριν από τους ολυμπιακούς του 2004, τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης όπως το CNN έδιναν το μήνυμα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ότι η Ελλάδα χρειάζεται εργατικά χέρια. ΟΙ ξένοι εργάτες στην ουσία προσκαλούνταν να έρθουν στη χώρα. Τότε ήρθαν πολλοί άνθρωποι από χώρες της Αφρικής. Όπως ο φίλος μας Ε.Ν., δούλεψαν ως χειρώνακτες στην αγροτική παραγωγή, στην οικοδομή, στα ολυμπιακά έργα για εργοδότες που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είχαν να «προσφέρουν» μόνο ανασφάλιστη εργασία σε αυτούς που κατά τα άλλα ήξεραν να εκμεταλλεύονται με μεγάλη αποδοτικότητα και κέρδος.
Για την Ελλάδα εκείνης της περιόδου αυτά τα κορμιά ήταν διπλά χρήσιμα: όχι μόνο ως εργατική δύναμη αλλά και ως εικόνα στο δημόσιο χώρο της πόλης. Η παρουσία τους στους δρόμους της Αθήνας εξασφάλιζε στο καθεστώς μια πολυπόθητη επίφαση οπτικής «πολυπολιτισμικότητας», απαραίτητο συστατικό μιας υποτιθέμενα «ευρωπαϊκής» πρωτεύουσας που θα φιλοξενούσε ένα παγκόσμιας εμβέλειας αθλητικό-εμπορικό γεγονός. 


Σήμερα οι «τυχεροί» έχουν καταφέρει να φύγουν από την Ελλάδα. Από αυτούς που δε τα κατάφεραν οι περισσότεροι ή φοβούνται να βγουν από το σπίτι τους ή βρίσκονται σε κρατητήρια και φυλακές,όπως ο φιλος μας Ε.Ν.. Είναι τόσο ασφυκτικοί οι αστυνομικοί έλεγχοι στους δρόμους, και τόσο εδραιωμένη η αστυνομική βία και αυθαιρεσία, που κυκλοφορούν μόνο για τα απολύτως απαραίτητα και κατά τα άλλα κλείνονται στα σπίτια τους. Σα να μην έφτανε αυτό, είναι και οι επιθέσεις των μη ένστολων νεοναζί που περιλαμβάνουν και ληστείες εκτός από δολοφονικές απόπειρες. Όσο για τους φυλακισμένους, οι περισσότεροι από αυτούς είτε κρατούνται επί μήνες για έλλειψη νομιμοποιητικών εγγράφων χωρίς ωστόσο να έχουν δικαστεί είτε έχουν δικαστεί και εκτίουν παράλογες ποινές για μικροπαραβάσεις του νόμου.
Ο ερχομός και η πορεία του Ε.Ν. στην Ελλάδα αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα των εμπειριών πολλών Αφρικανών μεταναστών. Εμείς τον γνωρίσαμε ως dj στη ρέγγε μουσική σκηνή, δουλειά που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει το μόνιμο μέσο βιοπορισμού του.
8 χρονια φυλακιση για 4 γρ κανναβη
Όπως και τόσοι άλλοι μεταναστες,ο Ε.Ν. δεχτηκε μια πολυ βαρια ποινη απο το δικαστηριο. Ποιος ελληνας θα κατηγορουνταν για εμπορια ναρκωτικων κατ' εξακολουθηση, με μονη αποδειξη τα 4 γρ κανναβης? 
Το Νοέμβρη του 2013 και σε μια δίκη-παρωδία, όπου η εξέταση του Ε.Ν. και της συντρόφου του κράτησε μετά βίας 15 λεπτά, όπου δεν υπήρχαν άλλοι μάρτυρες υπεράσπισης, όπου μόνος μάρτυρας κατηγορίας ήταν ένας αστυνομικός και όπου η έδρα δεν ενδιαφερόταν για τις πραγματικές συνθήκες της σύλληψης του Ε.Ν. το 2006, ο φίλος μας καταδικάστηκε ως έμπορος κατ’εξακουλούθηση, με ποινή οκτώ χρόνια φυλάκισης και απέλαση από τη χώρα. Το σύστημα επέλεξε να δείξει στον Ε.Ν. το πιο σκληρό του πρόσωπο, επειδή ο φίλος μας είναι ξένος και μάλιστα Αφρικανός. Όχι μόνο δε του αναγνώρισε τουλαχιστον ως ελαφρυντικό την υπαρξη των 2 παιδιων του στη χωρα, αλλά ακριβώς φροντίζει να του κόψει απότομα οποιουσδήποτε δεσμούς και να του διαλύσει την όποια κοινωνική ένταξη που κατα τα αλλα τόσο αυτοί επαγγέλονται. 
Αυτή τη στιγμή η σύντροφος του Ε.Ν. έχει απομείνει να φροντίζει μόνη τα δυο μικρά παιδιά τους και να στηρίζει το σπιτικό τους με μόνο εισόδημα το δικό της μεροκάματο. Εκτός αυτού, την οικογένεια χωρίζουν 200 και πλέον χλμ. και τη βαρύνουν τα έξοδα της υπεραστικής μετακίνησης για επισκέψεις στη φυλακή και τα δικαστικά έξοδα τόσο για την προηγούμενη δίκη αλλά και για τις επόμενες νομικές κινήσεις (αίτηση αναστολής της ποινής και εφετείο).
Ο Ε.Ν. τιμωρείται αυθαίρετα και αδυσώπητα από μια Δικαιοσύνη που ξέρει να κλείνει τα μάτια σε ένα μαζικό φαινόμενο αστυνομικής και παρακρατικής βίας εις βάρος των μεταναστών. Αντίθετα, όταν μετανάστες βρίσκονται αντιμέτωποι με τη Δικαιοσύνη εισπράττουν βαρύτατες ποινές. Και μάλιστα όταν την ίδια περίοδο αστυνομικοί αθωόνονται λόγω αμφιβολιών ακόμα και όταν υπάρχουν πολλοί αυτόπτες μάρτυρες κατηγορίας. Οι εκδικητικές ποινές που σπέρνει απλόχερα το σύστημα αποσκοπούν στην ηθική και οικονομική εξόντωση των κατηγορουμένων και των οικογενειών τους. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Την ίδια στιγμή μια ρατσιστική και φανατικά μισάνθρωπη ακροδεξιά που έχει με το μέρος της κομμάτια εξουσίας όπως τα ένοπλα σώματα και το δικαστικό σύστημα, βγάζει εκεί και μάλιστα ανεξέλεγκτα όλο της μένος για να αντισταθμίσει το μη έλεγχό της σε άλλες σφαίρες εξουσίας.


Τελικά αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι κάθε φορά αυτό που πραγματικά δικάζεται δεν είναι οι όποιες πράξεις σου, αλλά η οικονομική και κοινωνική σου υπόσταση. Αν δεν έχεις πολλά λεφτά να πληρώσεις σε δικηγόρους, όσο λιγότερα έχεις και όσο πιο μακρυά βρίσκεσαι από το σύστημα εξουσίας, τόσο πιο περιθωριακός και αναλώσιμος θεωρείσαι. Ξέρουμε ότι μέσα σε αυτό το άδικο σύστημα μόνο οι σχέσεις αγάπης και αλληλεγγύης με φίλους και οικογένεια είναι πιο δυνατές από τον απάνθρωπο νόμο, το διεφθαρμένο δικαστικό σύστημα και την αστυνομία. Εμείς λοιπόν λέμε και θα συνεχίσουμε να το λέμε: ο Ε.Ν. είναι αγαπητό μέλος της μουσικής κοινότητας της Αθήνας, γνωστός και σεβαστός ως επαγγελματίας και ως άνθρωπος. Γι αυτό το λόγο θα κάνουμε ότι μπορούμε για να τον δούμε σύντομα και πάλι κοντά μας αλλά πρωτίστως κοντά στην οικογένειά του. Μέρος αυτής της προσπάθειας είναι η συνεισφορά στην κάλυψη των δικαστικών του εξόδων.

Α.Α 

Υ.Γ  Ο Λαστιχάρης αναδημοσιεύει την σκέψη μιας Κύπριας Dj στην Αθήνα. Το ότι είναι Κύπρια δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο εκτός του ότι ο Λαστιχάρης μπορεί να ταυτίζεται πιο εύκολα μαζί της. Ο ρατσισμός δεν ήταν ποτέ η λύση. . 

No comments:

Post a Comment